​​​​​​“Wisconsin Rapids Daily Tribune” ka botuar, të shtunën e 13 nëntorit 1937, në faqen n°7, intervistën ekskluzive me Nexhmie Zaimin, autoren shqiptare të librit “Daughter of the Eagle”, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Nuk do të martohen me mbretin Zog

Vajzat amerikane të kolegjit hanë gjërat më të mira në botë. Ky është mendimi i Nexhmie Zaimit, një grua e re shqiptare që sfidoi traditat myslimane të familjes së saj dhe erdhi e vetme në Shtetet e Bashkuara për të studiuar në Kolegjin Wellesley në Boston.

“Por unë mendoj se burrat e Harvardit janë shumë mëndjemëdhenj dhe kërcimtarë shumë të këqij dhe nuk më pëlqen të shoh burra të ulur në prehër të grave në metrotë e Nju Jorkut,” shton ajo.

Zonjusha Zaimi, përveçse është e vetmja vajzë shqiptare që erdhi e vetme në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ka shkruar një libër të quajtur “Vajza e shqiponjës — Daughter of the Eagle”, ku jep një pamje prekëse të jetës së saj familjare.

“Vëllai im u ofendua shumë sepse unë përshkrova lidhjen e tij të parë të dashurisë dhe motra ime u zemërua shumë për përshkrimin tim për martesën e saj. Ne shqiptarët kemi tradita të forta për privatësinë e jetës familjare. Familja ime mund të mos më falë kurrë që kam shkruar për ta në një libër që do të lexohet nga të huajt”, pranon ajo.

A i pëlqejnë asaj sjelljet e amerikanëve ? “Oh. Po, — nxiton të përgjigjet ajo, — por do të doja që çdo amerikan që takoj të mos më pyeste nëse kam ndërmend të martohem me mbretin Zog. Nuk dua. Unë i përkas partisë politike opozitare. Kam ndërmend të kthehem në Shqipëri dhe të bëj diçka për arsimin për bashkatdhetaret e mia. Arsimi është shumë i nevojshëm për gratë e vendit tim.

“Po, unë jam ende një myslimane, pavarësisht arsimimit tim modern. Nuk e kuptoj pse një studente e krishterë ose myslimane duhet të humbasë ndihmën e zjarrtë të fesë vetëm sepse ajo merr një diplomë në një universitet. Oh, po, e di që kjo deklaratë ju befason. Por unë jam ende një anëtare e besimit mysliman dhe ndihem shumë e sigurt se do të mbetem gjithmonë e tillë. Ndoshta të gjitha ceremonitë e jashtme nuk më interesojnë aq shumë sa më parë, por realiteti i thellë i fesë sime është ende një pjesë e jetës sime.”

22-vjeçarja bukuroshe shqiptare, me një libër dhe një udhëtim të pazakontë mbi oqean në llogari të saj, nuk është kurrë fare e vetme.

“Bashkatdhetarët e mi këtu në Shtetet e Bashkuara më vëzhgojnë nga afër. Sa herë që shkoj në një kërcim (vallëzim), ha darkë me një djalë të ri, blej një fustan të ri, më sheh ndonjë shqiptar dhe shkruan për këtë drejt Shqipërisë.