Gjatë Luftës Civile Amerikane (1861–1865), rëndësia strategjike e ishullit Alcatraz u rrit dhe shpejt filloi të përdoret për të ndaluar ushtarët që kishin shkelur rregulloret, si dhe civilët që konsideroheshin kërcënim për Unionin.
Në vitin 1868, kalaja u shndërrua zyrtarisht në një burg ushtarak.
Në filli të viteve 1930, pas Prohibicionit dhe rritjes së krimit të organizuar, Shtetet e Bashkuara po përballeshin me një valë krimi të paparë.
Nevojitej një burg për të mbajtur kriminelët më të rrezikshëm dhe të padisiplinuar - ata që, edhe në burg, shkaktonin probleme.
Në vitin 1933, Departamenti i Drejtësisë mori kontrollin e ishullit dhe vitin pasardhës, në vitin 1934, u hap zyrtarisht Burgu Federal i Alcatrazit.
Alcatraz ishte projektuar të ishte burgu më i sigurt në vend. Izolimi i tij natyror dhe rrymat e forta e të akullta të gjirit e bënë arratisjen jashtëzakonisht të vështirë, ndërsa objektet ishin të pajisura me masa sigurie inovative për kohën e tyre: shufra çeliku, sisteme të posaçme mekanike të kyçjes, kalime të kontrolluara elektronikisht dhe një protokoll i rreptë disiplinor.
Burgu ishte i ndarë në katër krahë qelish katrore (A, B, C, D), me qeli me përmasa 2.7x1.5 metra, me një lartësi prej 2.1 metrash.
Shkelësit më të këqij ishin të vendosur në krahun D, ku kishte edhe pesë qeli izolimi, të njohura si "Vrima".
Midis 1,576 të burgosurve që kaluan nëpër portat e Alcatrazit nga viti 1934 deri në vitin 1963, ka emra që kanë hyrë në histori.
Më i famshmi ishte Al Capone, gangsteri famëkeq i Çikagos, i cili u transferua në Alcatraz në vitin 1934 pas dyshimeve se po merrte trajtim të veçantë në burgun e Atlantës ku ishte mbajtur më parë.
Të burgosur të tjerë famëkeq përfshinin gangsterët George "Mitralioz" Kelly, Alvin "Creepy" Karpis, Mickey Cohen dhe Bobby Johnson, si dhe vrasësin Robert Stroud, i njohur si "Ornitologu i Alcatrazit" (pavarësisht nofkës së tij, atij nuk i lejohej të çiftëzonte zogj në Alcatraz - diçka që e kishte bërë në burgjet e mëparshme ku ishte mbajtur).
Një total prej 36 të burgosurish kanë bërë 14 përpjekje për arratisje në historinë 29-vjeçare të burgut. Shumica dështuan: ata ose u vranë gjatë përpjekjes ose u kapën.
Përpjekja më e përgjakshme për arratisje ishte "Beteja e Alkatrazit" e famshme në maj të vitit 1946.
Një grup të burgosurish, të udhëhequr nga Bernard Coy, pushtuan dhomën e armëve të burgut, duke vrarë dy roje dhe duke marrë pengje të tjera. Rrethimi zgjati dy ditë dhe përfundoi me ndërhyrjen e marinsave.
Tre të burgosur u vranë dhe dy u ekzekutuan më vonë. Historia u adaptua për televizion në vitin 1987 me filmin "Six Against the Rock" me David Carradine në rolin e Coy.
E vetmja arratisje e suksesshme
Rasti më misterioz është arratisja e vitit 1962 , kur Frank Morris dhe vëllezërit John dhe Clarence Anglin ikën përmes vrimave që hapën në qelitë e tyre duke përdorur mjete të improvizuara të bëra me lugë dhe monedha.
Duke përdorur një xhaketë të papërshkueshme nga uji, ata ikën nga ishulli dhe, pavarësisht kërkimeve, nuk u gjetën kurrë.
FBI-ja e mbylli çështjen në vitin 1979, duke arritur në përfundimin se të arratisurit vdiqën nga hipotermia dhe trupat e tyre u rrëmbyen nga rrymat.
Por Korpusi i Marshallëve të SHBA-së po e mban atë të hapur deri në vitin 2030, kur do të mbushen 100 vjet që nga lindja e të gjithë personave të kërkuar.
Mbyllje për shkak të kostove të larta
Burgu i Alcatraz u mbyll më 21 mars 1963 për shkak të kostove të larta operative, ambienteve të përkeqësuara dhe presionit shoqëror për reforma në sistemin e burgjeve.
Një raport i vitit 1959 zbuloi se kostot e Alcatraz ishin tre herë më të larta se çdo burg tjetër amerikan (10 dollarë për të burgosur në ditë, krahasuar me 3 dollarë në burgjet e tjera), dhe do të jetë interesante të shihet se si Donald Trump do ta zgjidhë këtë problem nëse e mban premtimin e tij për të rihapur burgun.
Aktualisht, Alcatraz mbetet një muze dhe destinacion turistik që nga viti 1972, dhe pret mbi 1.5 milion vizitorë çdo vit.
